104 – Hümeze

       Hümeze suresi, Mekke döneminde inmiş olup 9 ayettir. Sure adını birinci ayette geçen ve “arkadan çekiştiren kimse” anlamına gelen “Hümeze” kelimesinden almıştır. Sûrede insanları aşağılama, arkalarından çekiştirme ve onların haysiyetleriyle oynama gibi davranışlar eleştiriliyor. Servete güvenmenin, onu sayıp durmanın ve yanlış yolda kullanmanın kişiye kötü bir âkibet hazırlayacağı anlatılıyor.

       Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla
       1. İnsanları arkalarından çekiştirenin, onların haysiyetleriyle oynayanın vay haline! Bkz. 49/11
       2. O kimse ki, sürekli servet biriktiriyor ve onu sayıp duruyor.
       3. Gerçekten servetinin kendisini sonsuza kadar yaşatacağını sanıyor.
       4. Hayır bunlar boş hayaller! Andolsun ki o, Hutame’ye atılacaktır.

       Daha fazla üretmek için işini büyüten, daha fazla adam çalıştırmak için istihdama yönelik yatırımlar yapan, eşit ve âdil bir hayat için infak eden, çalıştırdığı insanların hakkını tam olarak veren servet biriktiremez. Sadece servet biriktirmeye odaklanmış insanların istihdam diye, infak diye bir derdi olmaz, paylaşmak, sosyal adaleti sağlamak diye bir sorumluluğu bulunmaz. Onun için servet yığanlar şiddetle yadırganıyor ve ateşe atılacakları vurgulanıyor.

       5. Bilir misin, nedir o Hutame?
       6. (O,) Allah’ın tutuşturulmuş ateşidir ki,
       7. (Onun) acısı yüreklere kadar işler.
       8. O ateşin kapıları onların üzerine kapatılacaktır.
       9. Uzatılmış direklere bağlanmış oldukları halde,